Kròtki wypad do miasta mojej młodości. Do miasta urodzenia Claudii. Miasto po 20 latach zmieniło się nie do poznania. Straciło swòj czar. Niemcy nie mają sentymentòw- burzą i budują nowe. Na miejscu amerykańskiej dzielnicy mieszkaniowej stoi nowa, całkiem nowa, niemiecka. Planując wypad powstało pytanie: co zobaczyć, co pokazać? I konsternacja. To nie jest miasto dla turystòw. Opera, Zeil (deptak), katedra – remontowana od 20 lat, rzeka Men, muzea nad Menem, no i chyba katalog się skończył. A sorry ogród botaniczny i Zoo. Ale ktòż tam chodzi?
Widok z tarasu sklepu Kaufhoff. To centralny punkt, serce Frankfurtu.
Muzeum filmòw okazało się ciekawe (bilet 9E, studencki 5) chociaż też zmienione. Alte Oper to klasyka aczkolwiek kiedyś należałoby zobaczyć wewnątrz. Rynek to must see. Eiserne stieg – most kładka – też klasyka (jak most Karola w Pradze 🙂 ). No i .. … … szpital, Ten właśnie szpital w którym 23 lata temu …. Się działo.
Żadna z knajp z przed 23 lat nie istnieje. Posiłkowaliśmy się z córką internetem i tripadvisorem – wyszło na Apfelwien Solzer na Bornheim. Knajpa, którą bardzo wszystkim polecam za smaczne jedzenie i za typową niemiecką atmosferę, biesiadowanie przy dużych stołach, przy kuflach pełnych w tym przypadku apfelweinach.
Mógłbym napisać, że miasto mojej młodości się nie zmieniło, finansowe serce Niemiec i EU pozostaje wciąż bez charakteru i charyzmy, ale mimo to coś do niego mnie ciągnie. Poniżej. Obowiązkowa wizyta w Trinkhalle – czyli taki rodzaj kiosku z alkoholem i spożywką. Na stoliku najbardziej charakterystyczne piwo z Frankfurtu – Binding export (mocniejsze).
Z niemieckim porządkiem podaje jeszcze tylko podstawowe ceny tj, tageskarte 10Eur (całodniowy bilet komunikacyjny), bilet z lotniska na kolejkę S8 i S9 5Eur w jedną stronę. Lotnisko ma 2 terminale, poruszanie się między nimi shutlebus lub kolejką jest free. Lotnisko ogromne a poruszanie się po nim jest bajecznie łatwe.
Podróże i przygody 